met inspecteur jan houter
Schaduwgrens
Wanneer inspecteur Jan Houter door Li Tan, officier van justitie, wordt gevraagd om deel uit te maken van een politieteam dat mensensmokkel onderzoekt, kan hij niet vermoeden in welk ondoorzichtig wespennest hij zich steekt.
Net wanneer Houter en zijn team wat meer grip op de zaak krijgen, worden binnen korte tijd de twee hoofdverdachten vermoord en zijn ze terug bij af. De zaak krijgt een steeds grimmiger karakter en wordt door acties van de criminelen tegen de families van sommige politiemensen ook sterk persoonlijk. Houter moet alles uit de kast trekken om de daders te vinden.
Ron de Zeeuw schreef eerder De zwarte Lady MacBeth, een politieroman gesitueerd in Amsterdam met in de hoofdrol inspecteur Jan Houter. Met Schaduwgrens weet hij een actueel onderwerp als mensensmokkel in een zenuwslopende misdaadroman om te zetten
ISBN: 9789058315281
Uitgeverij Sirene bv
omvang: 288 blz
RECENSIE
De Zeeuw was ooit advocaat, gespecialiseerd in het vreemdelingenrecht, en kent de werkelijkheid die hij beschrijft. Zijn hoofdpersoon is sympathiek, vooral in zijn gewoonheid, zijn geremdheid – Jan Houter is net een mens.
De Zeeuw werkt aan een nieuwe thriller, meldt de flaptekst. Het is een cliché, maar ik verheug me erop, en ga De zwarte lady Macbeth óók lezen.
LEESFRAGMENT
Jenny tikte op de schouder van de man naast haar, wees naar zijn voet en maakte hem met gebaren duidelijk dat hij flink moest blijven gas geven, zodat de motor niet zou afslaan. Ze stapte uit en maande het meisje haar te volgen. Ze opende de achterklep. De bagageruimte voelde in het duister nauwelijks groot genoeg voor een weekendtas. ‘You are skinny, aren’t you?’ ‘Pardon?’ ‘Hop in.’ ‘In there?’ ‘Yes.’
Na enig draaien en manoeuvreren bleek het meisje er ruggelings in de breedte in te passen; haar achterhoofd drukte tegen een van de wielkasten, haar magere achterste tegen de andere wielkast, haar benen trok ze op, zodat haar knieën bijna haar neus raakten. ‘Only a few minutes.’ ‘It is allright.’ De gesloten klep sloot de bagageruimte af.
Jenny was tevreden dat ze de Polo gehouden had; met vier volwassenen en een baby zat het wagentje mudjevol, geen mens zou bedenken dat achterin nog iemand verstopt zat. Een zwarte douaneman nam de paspoorten aan, bestudeerde ze enige tijd en gaf Jenny tot haar verbazing zonder commentaar het stapeltje retour.
Tijdens het wachten was de motor afgeslagen. De accu was tijdens het korte ritje nauwelijks opgeladen en het lukte Jenny niet te starten. Omdat ze de doorgang blokkeerde, werd er een paar keer getoeterd, en verscheen de douaneman weer aan het raampje. ‘Difficultées?’ Ze schonk hem haar verleidelijkste glimlach, het resultaat
[…]